9/10/11 20:34 Rocking Rugby

We zitten weer rugby te kijken, All Blacks tegen Argentinië. Ineens een gerommel, geschud, nog meer geschud. Wauw, een flinke aardbeving! Precies op het moment dat Hester inbelt om met Xoë te skypen. Hester moet dus even wachten tot wij weer durven te zitten en er zeker van zijn dat het is afgelopen..
Even later zien we op de quake map dat het een 5.5 was, bij Sumner. Ik denk aan de mensen daar, die nog steeds risico lopen met rotsblokken die van de heuvels kunnen rollen. Ik hoop dat het goed gegaan is.

We horen later dat er geen schade was, behalve wat gevelwerk dat van al beschadigde gebouwen naar beneden kwam.

9/10/11 Treintjes en bloesem

Naar Pioneer Stadium geweest, naar een “model train show” – allerlei model-trein-groepen en families lieten hun maaksels zien. Sommige displays waren heel indrukwekkend, vooral de model-goudmijn: niet alleen treintjes, maar ook liftjes de mijn in, wagonnetjes die gevuld werden met steentjes, een draaiend waterrad met stampende vergruizers. En niet te vergeten de buiten-wc waarvan af en toe het deurtje open ging en de man zichtbaar werd die op de wc zat. Ik vond het jammer dat ik mijn camera niet bij me had. Ik vraag me af of Gertjan ook naar zulke shows gaat, bestaat dit in NL?

Later in de middag gewandeld door Hagley’s Park. Hier is een soort van markt en allerlei optredens ter viering van de world cup rugby. We treffen de houtdraaier die de “Harry Potter toverstokken” van de kinderen heeft gemaakt. Deze kochten we vorig jaar bij hem, in de Arts Centre. Ik vraag hem hoe het gaat met de mensen uit het Arts Centre. De gebouwen zijn zwaar beschadigd in de aardbevingen, ze mogen er niet meer in. Hij denkt dat het nog wel tien jaar kan duren voordat ze de gebouwen weer in gebruik kunnen nemen. Zo lang kan niemand wachten natuurlijk. Een groep van kunstenaars heeft overleg met de gemeente, die gelukkig constructief meedenkt waar ze hun intrek kunnen gaan nemen. Ik wens hem succes en zeg dat ik hoop hem en zijn collega’s gauw op een nieuwe locatie te kunnen bezoeken.

Vanuit het park lopen we nog even door de Botanical Gardens. Genieten van de bloesems en de net uitbottende bomen. Ook rhododendrons en magnolia’s staan volop in bloei. Xoë gaat languit onder een boom liggen: “Ik heb altijd al eens onder zo’n bloesemboom willen liggen!”

5/10/11 Blogspot Quans klas

Vandaag voor het eerst de blog spot van Quans klas bekeken:http://www.isleworthroom3.blogspot.com/
Er stonden veel foto’s op van het kamp. Zijn juf maakt er een leuke site van, ik moet haar maar eens vragen hoe ze die dia-voorstellingen met muziek op de achtergrond maakt!

De volgende stap is om ze weer aan het sporten te krijgen. Quan weet het zeker: hij wil leren cricket spelen! Xoë denkt aan tennis (net als haar opa), maar de meiden uit haar klas willen haar graag mee naar netbal (een soort korfbal), omdat ze zo lekker lang is!

4/10/11 Mum, today we..

Net in de tweede week van school en de kinderen beginnen thuis al Engels tegen me te spreken..

2/10/11 Nog meer huizen

Weer twee huizen bekeken. Beide in deze buurt, op loopafstand van de scholen. Beide met behoorlijke tuinen en flinke garages (die zijn vaak voor drie auto’s plus fietsen enzo). Aan beide moet veel gebeuren. Trekt me niks. Maar weer een paar nachtjes over slapen.

1/10/11 Tin Can

De knoop doorgehakt en een autootje gekocht. Ik ben voor een Daihatsu Charade (in NL de Cuore) gegaan – zuinig met benzine en je zit vrij rechtop. Een automaat. Links schakelen gaat me goed af, maar automaten zijn hier het meest voorradig. En het rijdt ook wel lekker.

Dit kleine autootje voor mijn werkkilometers betekent wel dat we een grotere gaan kopen voor de familiekilometers. Een oud 7-persoons type waarschijnlijk. Maar niet zo oud dat mijn benzinebesparing weer teniet wordt gedaan..

30/9/11 Farmers Discussion Group

Met Dave en Virginia meegeweest naar een bijeenkomst op een bedrijf dat tegen de rivier de Hurunui ligt. Nutriëntenefficiëntie zal hier een belangrijk thema worden, met steeds scherpere regels voor de melkveehouderij. De gevolgen van nitraat- en fosfaatuitspoeling zijn zichtbaar geworden, dus de overheden zijn wakker geworden. En de sector zelf ook, gelukkig nemen ze het serieus. Maar de kosten moeten laag blijven, de investeringen in land en dieren moeten wel terugverdiend worden. Interessante uitdagingen!

 Virginia is teamleider van de voorlichters van DairyNZ. Deze voorlichters richten zich op groepen, zoals de Farmer Discussion Groups van vandaag,  en werken samen met voorlichters die 1 op 1 consultancy doen. De boeren moeten uren rijden voor zo’n bijeenkomst. Maar ze doen het wel. Online kunnen ze niet veel doen, de verbindingen zijn veel te langzaam hier. Veel boeren moeten nog inbellen om op het web te komen. 

niet veel doen, de verbindingen zijn veel te langzaam hier.

De bijeenkomst zat eenvoudig in elkaar. Eerst werd geinventariseerd wie er was en hoe zijn/haar bedrijf functioneert. Voor het bedrijf dat we bezochten zag dat er zo uit:

·         huidige grasproductie (40 kg ds/ha/d) met zo’n 13,5 ME/kg dm

·         1,95 kg milksolids (kg melkvet+eiwit) /koe/dag

·         250 kg N-kunstmest/ha/jaar

·         Bijvoeding 3 kg graskuil, palmpit en granen tijdens en voor piek van lactatie als grasgroei nog onvoldoende is (dan willen koeien niks anders dan gras meer)

·         Geen giberellic acid voor meer grasproductie, wel CIDRs (cyclusinductie) ter verbetering van vruchtbaarheid van koeien (er wordt hier op gestuurd dat de koeien in een periode van zes weken afkalven)

Vervolgens vertelde de boer waar we op bezoek waren over zijn bedrijf. Er werd een discussiepunt aangepakt om in twee groepen verder te discussieren (wel of geen CIDRs in dit geval). Een conclusie per groep werd teruggekoppeld. Die van de niet-CIDRs groep stond mij wel aan: je wilt niet in de situatie komen dat je CIDRs nodig hebt. Het principe van voorkomen is beter dan genezen dus.

Tot slot stapte iedereen in zijn truck om naar de koeien te gaan. Het grasland werd beoordeeld, er werd wat gediscussieerd over verschillende grassoorten en –rassen, de conditie van de koeien werd bekeken. Een paar voorlichters beantwoorden nog wat vragen over graslandmanagement en na in totaal zo’n twee en een half uur ging iedereen weer huiswaarts.

29/9/11 Lincoln University Research Dairy Farm

Ik ben vandaag voor de tweede keer naar het P21 experiment geweest op de Lincoln University Research Dairy Farm (LURDF, zie cirkel in de satelietfoto). Lage kosten, hoge vet- en eiwitproductie per hectare gras en weinig milieuverliezen zijn de thema’s hier voor de melkveehouderij en worden onderzocht in dit grote experiment. Het is van het type veldwerk waar we in NL al lang geen geld meer voor kregen – systeemonderzoek met mini-bedrijfjes op proefbedrijven door het hele land. Hier ga ik een deel van mijn tijd in steken. Daarnaast ga ik aanpalende experimenten / monitoring op commerciele bedrijven opzetten. Dat doe ik samen met de voorlichters die ook bij DairyNZ in dienst zijn.

Wat me na de eerste week gelijk opviel: tijdschrijven gebeurt niet. Gewoon je werk af krijgen en met de resultaten laten zien wat je doet. Melkveehouders houden je wel scherp. Ik heb al meerdere keren van ze te horen gekregen dat zij mijn salaris betalen. Heerlijk!

Als ik op de LURDF sta, zie ik in het westen de Southern Alps, in het oosten de Port Hills – wat een uitzicht.. En het viel me op dat ik heel veel veldleeuwerikken zag en hoorde.

Bij het sterretje is ons kantoor. De cirkels links zijn van de Lincoln University Demonstration Farm. ’t Is goed zichtbaar dat de zomers hier droog zijn en dat irrigatie nodig is om gras te produceren. Logisch dus dat watergebruik ook op de agenda moet komen. Een boer waar ik op bezoek ben geweest en mee ga samenwerken zit met zijn bedrijf naast een rivier en tapt daar indirect uit (en in..). Watergebruik, effluent management en uitspoeling zijn voor het werk dat ik in die regio ga doen belangrijke thema’s. Bij de regionale overheden staan deze hoog op de agenda!

Genoeg te doen dus!

28/9/11 Gekraak en geschud

Ik voel toch de aardbevingen rond de vier nog. Vannacht werd ik er wakker van. Ik val gelukkig ook direct weer in slaap als het (zachte) gekraak van het flatje is afgelopen..

27/9/11 Handtekening

Mijn Outlook auto-handtekening gemaakt op het werk. Hierbij dus mijn contactgegevens voor het werk.Het format zet die wel in superkleine lettertjes...

Kind regards,
Ina Pinxterhuis (PhD)
Senior Scientist, South Island DairyNZCanterbury Agriculture and Science Centre, Gerald St, Lincoln| PO Box 160| Lincoln University, 7647 | NEW ZEALAND
Ph +64 3 321 9030 | Mob +64 27 511 3545 | Fax +64 3 321 9007
Web www.dairynz.co.nz | www.GoDairy.co.nz | www.getfresh.co.nz

26/9/11 Eerste school- en werkdag

De eerste school- en werkdag! Alledrie happy teruggekomen. Quan kletst me de oren van het hoofd. Hij heeft genoten. Hij was ook erg toe aan school. De “vakantie” is voor de kinderen supersaai geweest, met pa en ma die alleen maar aan het opruimen, schoonmaken, regelen waren.

Quan heeft een vriendje waarvan hij de naam niet weet. Volgens hem weet dat jongetje ook niet hoe hij heet. Geeft ook niet, zegt Quan, “we hoeven de namen ook niet te weten, het gaat ons om wie we zíjn”. Hij is ook al uitgenodigd voor een verjaarspartijtje, een slaapfeestje in Hamner Springs! In de pauze kwam de concierge een praatje met hem maken – hij komt uit Almere!

Xoë heeft ook al een paar vriendinnen gemaakt, ze is helemaal opgelucht dat dat makkelijker gaat dan ze dacht. Ze heeft ook gelijk huiswerk meegekregen. Moet vrijdag ingeleverd worden, maar ze heeft het vanavond al afgemaakt. Het lijkt er op dat ze met rekenen weer makkelijk meekunnen, net als in NL.

24/9/11 20:00 Haka

De eerste rugby-tv ervaring. We kijken naar de All Blacks die tegen Frankrijk spelen. De All Blacks voerden de nieuwe versie van de Haka op. Ik vind deze lang niet zo indrukwekkend als de oude versie. Het zou een spannende wedstrijd moeten zijn, maar de Fransen worden ingemaakt.

24/9/11 17:30 "Kleine" filmzaal goedgekeurd

Peng, Xoë en ik hebben eindelijk Harry Potter gezien. Schitterende kwaliteit in de Hoyts van Westfield mall. De kleinste zaal hier, maar voor ons giga, vergeleken met Lelystad. In de 3D zaal draaien nu nieuwere films, dat is dus voor de volgende keer. Quan was boos geweest dat hier de smurfen niet meer draaien. Zie ik op een poster staan dat ie hier nog verwacht wordt. In 3D. Leuke verrassing voor Quan!

24/9/11 10:00 uur Oost Christchurch

Weer even naar Cresswell geweest.  Daarna naar een garage gereden voor een paar proefritten. De rit er naar toe kozen we voor de ons bekende route via Gayhurst – Gloucester. De brug over de Avon hadden we na de aardbevingen van september 2010 en februari 2011 al op foto’s op internet gezien – de weg was wel een halve meter weggezakt. De wegen helemaal kapot, je rijdt over gravel. Huizen her en der gestut, sommige al afgebroken, veel leeg. Alles red zone. Ook langs de Avon, de huizen die wij altijd zo prachtig vonden. Allemaal leeg, veel kapot. Heel triest..

23/9/11 Port Hills

Vanmiddag voor het eerst even weg geweest voor een wandeling in de Port Hills. Heerlijk genieten van het uizicht en het zonnetje.

Quan zegt een paar keer hoe Sander met zijn familie zou genieten van deze wandeling. Als we na een dik half uur al weer de auto in het vizier hebben, zegt hij: “Als de familie Roelofs er is, moeten we wel een langere wandeling uitkiezen. Dit is veel te kort voor ze!”

23/9/11 11:00 uur Dure medicijnen

Da’s balen. We hebben in de medicijnkoffer een doosje pseudoephedrine zitten. Mag niet van de douane. Moeten ze de hele container naar de opslag brengen en leeghalen voor dat ene doosje. Meerkosten $650..

22/9/11 Uniforms

Op bezoek geweest bij Breens Intermediate. Het lijkt Xoë uitstekend. Vooral het drumstel valt haar op, de adjunctdirectrice vertelt haar dat er ook een nieuwe is besteld. Ze kan drumlessen op school krijgen. Daarna op jacht naar schooluniforms. De kinderen zien er prima uit, het blijkt allemaal nog wel mee te vallen met die uniforms. Beide zijn vooral te spreken over de fleece trui of vest.

20/9/11 Contrast

We reden langs Hagley Park en de Avon. Bomen vol bloesem, de grond onder de bomen vol met sneeuwklokjes.
Daarachter een zwaar beschadigde rivierkant, verzakte weg, kapotte en lege huizen. Achter Hagley Park de hoge gebouwen van het Central Business district, met scheve daken, kapotte ramen, kranen die begonnen zijn met de sloop.  Een vreemd contrast.

19/9/11 Christchurchquakemap

Vandaag de eerste aardbevingen gevoeld. Een 4 en een 4.2. Relatief gezien mild dus, maar het hele huis zwaaide heen en weer en maakte allerlei geluiden. Blijkt op de website www.christchurchquakemap.co.nz dat we er al 14 op hebben zitten de afgelopen week. Gelukkig voelen we dus lang niet alles!

Mailtje van de makelaar dat hij een huurder voor ons huis heeft gevonden. Een hele geruststelling dat we wat financiële hulp krijgen.

Het schip met onze container vaart nu onder Griekenland, onderweg naar het Suezkanaal. Zaterdag, 17/9, toen we weer online waren zat zij nog maar net op de punt van Portugal.

15/9/11 Hetzelfde en Anders

Twee dingen die Quan blijkbaar zijn opgevallen (de foto’s zijn van hem): dezelfde soort vuilnis en recycling containers dan wij in Lelystad hadden, en de stopcontacten die juist anders zijn.

15/9/11 6:00 Vorst en zon

Nog steeds vroeg wakker. Het heeft weer gevroren vannacht. Dat betekent dat er weer een mooie zonnige dag volgt. Zo herinner ik me de winters in Palmerston North ook. Genieten!

14/9/11 Oma-huisje voor ons

Verhuizen van motel naar het huis van Pengs ouders.

Peng en ik trekken in de Granny flat, een bungalowtje in de tuin. Best gezellig, met een houtpellet-brander.

  

Beide kinderen krijgen een eigen kamer en nemen die ook gelijk volledig in!

13/9/11 Scheef huis

De verhuiswagen is er vandaag. We kunnen nog een beetje helpen met de verhuizing. Pengs ouders zitten in de red zone: alle huizen zijn afgeschreven en de grond is niet meer betrouwbaar – er mag niet meer worden herbouwd. Daarom hebben ze in een ander deel van Christchurch een ander huis gekocht. Eentje met veel ruimte, waar we voorlopig bij in kunnen trekken.

Het oude huis is eng. We zagen buiten al dat de grond een beetje richting het laagste deel achter in de tuin was gezakt. Binnen voelt het ook net alsof het hele huis helt. Ik begrijp niet goed hoe Peng zijn ouders het hebben aangedurfd om hier nog een kamer en badkamer te gebruiken. Als ik later nog een paar andere huizen zie, met stuts en al, begrijp ik het iets beter. Alles is relatief.

12/9/11 Flitsende auto

Vanochtend aangekomen in Christchurch. In de middag direct de auto opgehaald bij DairyNZ. Die mag ik de eerste maand lenen, zodat ik tijd heb een eigen auto te zoeken. Aardige mensen. Ik krijg zelfs de kaarten voor de tankstations mee.

Ik kan er alvast aan wennen dat ik voor DairyNZ ga werken - ik rijd nu in een auto rond die onmiskenbaar van dit bedrijf is.

We concluderen dat een Mazda 6 best lekker rijdt!

8/9/11 Dag Bongerd!

Het huis is leeg. Nog even flink stofzuigen en de laatste dingen poetsen.
Dag Bongerd 156, je bent een fijn huis geweest!

7/9/11 12:30 Verzegeld en weg

Alles zit er in. Xoë mag de container verzegelen. De verhuizers maken er een officiële handeling van!

7/9/11 9:00 Driehonderdvijfenzestig dozen

De container stond om negen uur voor de deur. Inladen! Ook dat ging snel. Volgens mij letten ze niet op of de spullen die ik zo zorgvuldig apart had gehouden voor de douane in NZ inderdaad als laatste de container in gaan. Ik kan het aan de ingepakte dingen ook niet meer zien wat wat is. Een van de verhuizers zegt dat ik me niet druk hoef te maken. Als de douane ziet dat we de fietsen hebben schoongemaakt, dan vertrouwen ze de rest ook wel. Dat komt me niet goed voor. Als ik bedenk hoe precies ze zijn als je met het vliegtuig aankomt, dan kan ik me niet voorstellen dat ze zo laks zijn met een container. Ik ben benieuwd...

De chauffeur vertelt dat de container op de Charlotte Maersk komt. Dat schip kunnen we op internet volgen.

Doos nummer 1 is de dakkoffer, de laatste doos is 365, met de laatste spullen van zolder.

6/9/11 16:00 Afscheidsborrel

Afscheidsborrel op het werk. De kinderen vermaken zich in de gangen (doen net alsof ze thuis zijn..). Speeches van Bastiaan en Bert Ph. Ik moet Bert nog vragen om de tekst, ik vond ‘t prachtig. Heel lief. Knap wat ze nog hadden onthouden allemaal. Ik krijg mooie cadeau’s. Het fotoboek van de afdeling moet vooral genoemd worden. Brilliant idee!

Ik bedenk me dat ik ook nog moet mailen naar Krista wat ik heb achter gelaten op mijn/haar bureau..

6/9/11 Botervloot 2

Ik heb de botervloot gevonden! Ik bedacht ineens dat ik iets in de draaikast had horen omvallen, zou de botervloot van de plank af zijn gekieperd? Ja hoor, achterin een hoekje naast de draaiplank lag de botervloot. Pfff.

5/9/11 16:00 uur Botervloot 1

Nee toch! Ik kan de boter nergens vinden. Ze hebben toch niet de botervloot ingepakt met boter en al? Dat kan ik natuurlijk niet maken – ik ga werken voor de zuivelindustrie en dan zou ik boter het land in smokkelen? Ik kan er bijna niet van slapen, hoe vertel ik dit de verhuizers morgen? Want dat we de botervloot weer moeten vinden staat vast.

5/9/11 Inpakken

De verhuizers stonden al om tien voor acht voor de deur. Ze zetten de vaart er in. Rond lunchtijd ging ik even wat lekkers halen. Toen ik terug kwam bleek ineens de hele keuken ingepakt te zijn. Moest ik weer naar de winkel om plastic bordjes, bekers en bestek te halen..

16/8/11 Paspoorten

De paspoorten van de kinderen zijn gearriveerd! Ze zijn prachtig, mooie plaatjes van de silver fern, de kiwi en veel meer. Nu mijn werkvergunning nog en we mogen echt!